Gozlerimizi Kapatip 17'ye Kadar Saysak

Her kayan yildiz,bir can alirmis ya, o zaman dilek dilemek neye?Daha dogrusu kime?

Sene 1999.Minnacigim.Deprem kelimesinin birak anlamini bilmeyi, hayatimda duymamis oldugum bir sozcuktu."Babaanne ne oluyor" "Ayy Serra deprem oluyor,korkma".O sahne aklima en cok kazinan ani olarak kaldi o gunden.Deprem kelimesinin babannemin agizindan ilk ciktigi an sanki hersey yavaslamisti.Aklimda yazligimizin ayaklandigini kurdum bir an,ayaklari vardi elleride,agizi yuzu bile vardi.Durdum gulumsedim bir an."Aah" diye tiz bir sesle kendime geldigimi hatirliyorum.Kardesimin kafasina ahize dusmustu,korktum.O ufacik halimle yataktan firladim,bagirmaya basladim "Babanne ne olursun cikalim burdan".Odadan disari adim attim arkamda Babaannem kucagindada kardesim.Koridorda yurumeye calistigim ani hatirliyorum,ruya gibiydi ne tarafa yurusem beni tam tersine itiyordu sanki inadina.Yerde surune surune kapiya dogru yurudum."Babaanne salon...televizyon...kirilmis."Salonun onunde durdugumu hatirliyorum sadece.Durdum baktim o televizyonun kirilmasi cok uzmustu beni,halbu ki sadece bir televizyondu.Aklimdan gecen tek sey "En sevdigim kupam kirilmismidir acaba?"olmustu.Cok seviyordum o kupayi.Dedim ya minnaciktim.Biraz sonra babaannemin birseyler geveledigini duydum.Anlamiyordum,konusamiyordu sanki.Dilimi tutuldu acaba diye korktum.Disari attim kendimi kardesimide cekerek.Disari kostuk,binadan ciktik.Insanlar bir suru insan,aglama sesleri "KURTARIIINN" "O NERDE BULUN ONU".Sarilmalar.Nunumun bana yaklastigini gordum binanin onunden beni kucaklayip kostugunu hatirliyorum.Babannem ciktiginda ogrendim,korkudan disleri dusmus zavallimin.Ayagina batinca bulmus.Komik gelmisti o zaman,belki halada oyle ama buna her guldugumde kiziyorum kendime "Nasil bu kadar yuzsuz olabilirim ben " diye.

Havaya baktigimi hatirliyorum,yildiz bir suru hemde,kayan yildizlari hatirliyorum."Lutfen annemlere birsey olmasin". Biraz sonra bir bagirma "DUSMUS,USTUNE BINA DUSMUS,YAN SITEDEYMIS,YARISI BINANIN ICINDE KALMIS,COCUKLARIMI KURTARIN DIYE BAGIRIYORMUS".Oraya kosan herkezin pesinden kostugumu hatirliyorum.Gostermemislerdi bana ama sanki gormustum o sahneyi,aklimda cizdigim o resim suanda bile degismeden kazili halde hafizama.Enistemle kavga ettigimi hatirliyorum "Off sus tamam,dinlemiycem seni,babaannemi dinlerim ben seni degil bee".Daha cumlemi bitirmeden kucuk bir baska depremin oldugunuda hatirliyorum "Yaa bak denmez oyle enisteye,boyle deprem olur,Allah baba boyle kizar".Bir daha asla citimi cikarmadim enisteme hala bu zamana kadar o korkuyla yasarim.Sonradan ogrendim ustune dolap dusmus onunda o gece ama bizi annemlere kavusturmak icin kullanmis o arabayi taa diger yazliga kadar,Silivri'ye kadar.

Annemler cildirmisti bizi gorduklerinde."Alo,biz iyiyiz merak etmeyin.diit diit diit diit"bizden  aldigi tek haber  bu olmus annemin.Yollarda yarali insanlar,aglayanlar,bir kac olu,binalar.Psikologa goturduler beni,korktugum icin konusmadim,anlatamadim ona.Yasamadan nasil bilirdiki 6  yasinda olupta annesi yaninda olmadan butun bunlara sahit olmus bir cocugu.Bencil degilim,bir tek ben cekmedim bu aciyi biliyorum ama napiyim iste unutamiyorum.

Sitemizin girisinde bir heykel var,ustundede 12 tane guvercin.Bizim sitemizin kaybinin sayisi 12 peki ya Turkiye'nin?